herfstvakantie de laatste ronde

De laatste ronde is aangbroken. Hanneke en Myrna breng ik na Fatima naar Lissabon, zij blijven daar nog een nachtje en vliegen terug naar Amsterdam. Mijn moeder, Anja mijn zus en Juliette mijn schoonzus arriveren die zaterdagavond in Lissabon.
Mijn moeder, met rolstoel, dat wordt een uitdaging.
Helaas is het al donker als wij op weg gaan naar Vemelho en hun eerste kennismaking met Portugal bestaat uit beperkt zicht op de snelweg en nu en dan wat bekende namen op de borden.

houtvoorraad

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fijn dat terwijl ik op weg naar Lissabon de een heb weggebracht en de anderen heb opgehaald heeft Luciano ervoor gezorgd dat onze houtvoorraad op wintersterkte is.
 Eenmaal thuis is het snel warm met behulp van een vuurtje en een ventilatiekacheltje.

Boven mijn moeder en links Juliette en Anja
Het weer blijft ons een beetje parten spelen deze vakantie, maar gelukkig is buiten koffie drinken wel te doen.
Vestje aan!!!









Een iets rustiger tempo nu. Gelukkig, want voor 3 groepen chauffeur en tourguide spelen is best vermoeiend.  Als eerste moeten we dringend op zoek naar benzine, want zo leeg als nu heb ik de auto nog niet gereden. Tanken doen we in Figueros dos Vinhos, waar een kleine Intermarche staat, die ook op zondag open is en zo kan ook nu de voorraad thuis aan de wensen van deze groep worden aangepast. Nutella voor Anja, kaas voor Juliette, yoghurt voor mij en een eitje voor allemaal.

Naast bezoekjes aan Castanheira de Pera, Pedrogão Grande, Coïmbra en Ansião hebben wij ook een bezoek gebracht aan Conimbriga.

Conímbriga, een Nationaal Monument, is de best bewaard gebleven Romeinse nederzetting in Portugal. Dit is the danken aan het feit dat haar rol als belangrijkste stad van de regio door het nabijgelegen Coimbra (toen genaamd Aeminium) werd overgenomen, nadat de Barbaren in de 4e eeuw Conímbriga waren binnengevallen. In de Middeleeuwen werd Conímbriga volledig verlaten.

Enkele van de belangrijkste Romeinse overblijfselen in Conímbriga zijn:

•  de stadsmuren, grotendeels intact, gebouwd om een gedeelte van de stad te beschermen tegen de Barbaarse invasies van de 3e eeuw
• De fundamenten van de openbare baden, die duidelijk de plattegrond laten zien
• De ruïnes van een romeinse villa ui de eerste helft van de tweede eeuw, extra interessant vanwege de 60 m2 vloermozaïek die bewaard is gebleven.

 

 Hoewel de ruïnes al in de 18e eeuw de aandacht van historici begon te trekken, begonnen de opgravingen pas in het begin van de 20e eeuw. Ze duren voort tot op de dag van vandaag, en een groot gedeelte van de overblijfselen moet nog in kaart worden gebracht.


Dat was met recht een uitdaging met de rolstoel, het terrein was hier niet echt op berekend, maar al met al zeer de moeite waard












En gelukkig, ook voor deze laatste 3 bezoekers is  een ontbijtje buiten mogelijk geweest.










Dan na elf dagen visite ga ook ik weer naar huis. Het was druk, maar ook fijn om iedereen ons huisje te kunnen laten zien. Nu hebben zij een beeld als wij praten over onze binnentuin, het balkon, de ruïnes  of over buurman Luciano.
Op woensdagochtend in alle vroegte van huis. Dan, van Lissabon, naar Eindhoven, waar mijn fiatje Panda keurig op me staat te wachten.
De rolstoel  achterin, de koffertjes naast mijn moeder, Anja voorin. Het past allemaal net...
Nu snel naar huis, vanavond Portugese les...

fatima

Eén wens hadden Hanneke en Myrna al lang.
Op bedevaart naar Fatima.





Ja het zijn echt mijn kinderen, thuis geboren, nooit verwisseld!













Ik heb verder geen woorden voor deze RELI industrie

 

  

ook wij branden een kaarsje

 

Bezoek van Hanneke en Myrna

Na Jan en Daan te hebben afgeleverd op het vliegveld van Porto, heb ik rustig de auto geparkeerd en had ik ruim tijd voor een kopje thee met wat lekkers.

Ik had een paar A4-tjes met werkwoord-vervoegingen mee, want voor mijn Portugese les moet ik de verleden tijd oefenen.

fui                   estive
foste                estiveste
foi                   esteve
fomos              estivamos
foram              estiveram

Leuk hoor om zo op de kinderen te wachten.
Welkom in Portugal, het regent.................. het regent hard...............................

Coïmbra dan maar?
Weliswaar ben ik daar gisteren nog geweest met Jan en Daan, maar het was zo de moeite waard dat ik dat mijn kinderen niet wil onthouden.
Met een beetje geluk komen we de antropologystudent van gisteren weer tegen, leuk voor Myrna.

'cha de limão' met 'pasteïs de nata'

Maar eerst thee, met wat lekkers
Cha de Limão heel lekker, een citroenschilletje in heet water, meer is het niet. 
en nu nog een paraplu...........

Coïmbra

 


Maar dan wordt het al snel droog. We gaan lopend omhoog en lopend weer naar beneden. Een stevige klim, vooral voor Hanneke die uiteraard op hoog gehakte pumps door het leven gaat.

overzicht Universiteit

Hanneke en Myrna waren onder de indruk van deze mooie universiteitsgebouwen en Hanneke heeft tegen alle regels in toch foto's gemaakt van al dat moois.
Voordeel van het feit dat ik hier een dag geleden al ben geweest is dat ik nu als een volleerde gids de wetenswaardigheden kan vertellen.

 200.000 boeken in een gebouw uit de 17e eeuw.

bilbiotheek

bibliotheek

bibliotheek

Kapel

En nu op weg naar Vermelho

Ik popel om de dames ons huisje te laten zien. Ik hoop dat ze het leuk vinden.
En dat is zo.
Ze vinden het leuk, maar wel koud.
Na een schouw van het schoorsteenkanaal door buurman Luciano, durf ik de open haard aan te steken.
Luciano brengt ons die avond nog een extra ventilatiekacheltje en belooft morgen hout voor ons te bestellen.

een spelletje bij de open haard

Gelukkig is er ook voor Hanneke en Myrna  1x een ontbijtje buiten.






Mijn dochters!

 gek zijn ze en gek blijven ze

Wisseling van de wacht

We hebben een heel schema deze week

Jan, Daan en ik zijn zaterdagavond de 13e oktober vanuit Eindhoven naar Lissabon gereisd.
Zij vertrekken weer op woensdag de 17e vanuit Porto, waar Hanneke en Myrna dan aankomen. Zij stappen uit hetzelfde vliegtuig waarmee Jan en Daan weer vertrekken naar Weeze.
Daarvandaan neemt Jan de auto van Hanneke mee naar huis.

Hanneke en Myrna breng ik zaterdag de 20e naar Lissabon, daar blijven zij nog een nachtje en zij vertrekken zondagavond naar Amsterdam.
Mijn Moeder, mijn zus Anja en schoonzus Juliette arriveren die zaterdagavond in Lissabon.

Woensdag de 24 vertrekken wij meer met ons 4en vanuit Lissabon weer naar Eindhoven, waar mijn autotje 11 dagen geleden is achtergebleven.
Wat een planning!

De eerste wisseling

Om 09.00 uur moeten Jan en Daan vliegen, dus uiterlijk 08.00 willen we op het vliegveld zijn. Ruim 2 uur rijden, dus 5.30 uur vertrekken. Mooi op tijd zou je denken.

Maar wat een weer!!
Nog nooit zoveel water naar beneden zien komen in Portugal. Het eerste stuk is ook nog mistig, en dat uitgerekend op de dag dat ik Jan en Daan naar Porto moet brengen,en Hanneke en Myrna moet ophalen.
Ik mag niet al teveel tijd verliezen onderweg en ja Jan heeft gelijk om altijd iets eerder dan nodig te willen vertrekken. Ik ging ervan uit dat er zo vroeg weinig verkeer zou zijn, en dat was natuurlijk ook wel zo, maar de regen was zodanig dat we hierdoor onze snelheid behoorlijk moesten matigen.
Als je dan ook nog kilometers lang achter een vrachtwagen moet blijven hangen.........

Maar het is gelukt.

Bezoek van Daan

Het is Herfstvakantie in Nederland en dus is het tijd dat de kinderen een kijkje komen nemen in ons huis.

Eerst een paar dagen met Jan en zijn zoon Daan.
We komen zaterdagavond rond 20.30 uur aan, in Lissabon dit keer. Auto ophalen en helaas voor Daan rijden we in het pikkedonker naar Vermelho. Ruim voor middernacht zijn we thuis.

Een drankje en dan toch maar snel naar bed.
Morgenochtend dan zie je Portugal .......... maar waar is de zon?
Want tegen alle verwachtingen in is het hier slecht weer. Gelukkig hebben we allemaal een vest bij ons, want dat hebben we nodig. Het is vochtig en koud.

Jan en Daan

gelukkig toch kunnen ontbijten in de zon

Met Daan zijn we naar Coïmbra geweest. Uiteraard zijn we begonnen bij het stadion van Academica.
Ook de universiteit hebben we bezocht, wat een fantastische entourage, wat een prachtige bibiliotheek.  We troffen de studenten aan het begin van het academisch jaar en er was een soort optocht waarbij de eerstejaars verkleed als baby met pispot om geld moesten bedelen,  aan het eind van de dag hadden we letterlijk geen cent meer onze portemonnee. De eindejaars waren allemaal in vol ornaat te bezichten, dus zwarte broek (meisjes in rok) witte blouse, zwart jasje en zwarte cape.
Het geheel had een hoog Harry Potter gehalte.

zingen in de straten

de studenten van Coïmbra

Harry Potters

Ondanks het wat mindere weer hebben we genoten.
De heren Hendriks uiteraard vooral van de toetjes.

Met een Portugees uitshirt is Daan zijn souvernir snel gekozen.