weer naar huis

En toen werd het zaterdag. We moeten weer naar huis.

onze sinaasappelboom

Natuurlijk we zijn bewust een paar dagen op en neer gegaan om alles te regelen. Maar nu we hier eenmaal zijn, en nu alles geregeld is, willen we eigenlijk niets liever dan hier nog even blijven.

We hebben nog een paar boodschapjes gedaan voor de volgende trip. Een lekker flesje "vinho verde' ligt al koud op ons te wachten.
Er is een ontbijtje en ons bed is al opgemaakt.

Nog even wat huishoudelijke klusjes gedaan en we zijn klaar voor de terugreis.
Gelukkig miezert het een beetje!! Dat maakt het afscheid wat makkelijker.

Over 6 weekjes kunnen we hier 2 volle weken van genieten. 

uitzicht over de ruïnes

zonne terras

Onderweg naar het dorp, kwamen we de buurman (o vizinho) nog tegen op z'n brommertje. Hij stopte nog even om ons goede reis te wensen. Hij let op het huis tot we weer terug zijn.

Een fijne gedachte.

druif

Een lijstje gemaakt, van dringende zaken die aangeschaft of geregeld moeten worden. Als heel dringend staat op die lijst het (deels)snoeien van de druif. 
Van onze druivenranken, die totaal  zeker 20m2 binnentuin van schaduw voorzien, groeit er één rank fier omhoog langs de stroomvoorziening van ons huis.

druif

Er staat één paal bij ons huis en vandaar uit gaat een stroomdraad naar elk huis in de buurt. Onze druif heeft zich dus vastgezet aan onze draad en dat lijkt ons niet helemaal goed.
Een snoeischaar was zo gekocht, maar hoe kom je erbij. Het druivendak is minstens 3 meter hoog en de betreffende rank groeit vandaar uit omhoog.

De buurman is gelukkig buiten aan het werk bij het een huis van een andere buur, dus met handen en voeten geinformeerd naar een ladder.

'a tarde' vanmiddag heeft hij wel even tijd.

Een ladder had hij ook niet, of hij vond het niet nodig. Hij wees naar het dak van de aanbouw. Maar dat zagen wij niet zo zitten, kan dat ons gewicht wel dragen? Maar hup hij stond er al op en knipte zo alle, te uitbundige, druivenranken weg.
Maar daarmee was hij nog niet tevreden. Het moest anders.
De boormachine erbij en de draad werd in 'no time' zover verlegd, dat ook volgend jaar niet opnieuw hetzelfde probleem kan ontstaan. Aan het bevestigingsmateriaal op en rond de draad te zien, heeft het voor de renovatie ook aan het huis vastgezeten. Maar dat materiaal (van die blokjes om de draad op de muur vast te zetten) was oud en vergaan.

"Oud?" vroeg ik "velho?" Ja, vertelde de buurman, 35 jaar oud. De schroeven waren verroest en de blokjes braken als je ze aanraakt.
Maar het zit weer tegen de muur. Uit de conversatie bleek dat de stroomvoorziening in het dorp dus pas 35 jaar bestaat. Pas 35 jaar?
Maar voor een bovengrondse voorziening betekend dat, dat alle bevestigingspunten aan het vergaan waren en ach laten die nou niet op ons boodschappenlijstje hebben gestaan.

Gelukkig kan de buurman ook improviseren. Onze stroomdraad is druif-vrij en opnieuw geankerd aan de muur van het huis!


Ja, een goede buur is beter dan een verre vriend. Muito obrigada, dank u wel.

5 juli 2012

Niet zo heel veel tijd om uitgebreid te ontbijten. Om 09.30 uur moeten we bij Carlos op kantoor zijn, we hebben om 10 uur een afspraak bij de notaris. Een tuinsetje op ons balkon ontbreekt nog, maar we wilden toch persé  buiten in het zonnetje ontbijten.

                                              Met wat improvisatie lukt dat prima!

  

We hadden de vorige dag wat boodschappen gedaan. Brood, boter, eieren en jam. Helaas bleek bij het openen van de pot jam dat we wel beter op de datum moeten letten. De aardbeienjam met een houdbaarheidsdatum van februari 2002 (ja dat lees je goed 2002!!) bleek niet meer eetbaar.

De formele overdracht van het huis heb ik al eerder beschreven, dus dat sla ik even over nu.

Rond het middaguur was het ineens klaar. Alles geregeld. Carlos weer terug naar zijn kantoor gebracht en nu? Eerst maar even lunchen. 

Geleerd van gisteren, nu maar voor Jan een 'meia dose' besteld, een halve portie. Ik had vis, een forel, die serveren ze niet in halve porties. Zoals vorig jaar een ober al eens tegen ons zei "we feed you well" Hoe bestaat het dat die portugesen zulke kleine, tengere mensen zijn! 

Dat gaat goed mis hier, met wat er nog over is van mijn figuur.

Bij thuiskomst....................waw...............  nu is het echt helemaal 100% van ons.

We genieten even volop van dat gevoel. 

Wat een rijkdom..................

Bij thuiskomst dus, even kennisgemaakt met de buurman. Luciano als ik het goed heb. Eind 50 schat ik hem. Geen woord anders dan Portugees spreekt hij. En mijn woordenboek ligt thuis in Zevenaar. Ik heb ons voorgesteld en verteld dat wij het huis gekocht hadden. We werden heel hartelijk welkom geheten en kunnen bij vragen altijd bij hem aankloppen. 

En toen weer even met 2 benen op de grond.Wat een rijkdom zo'n eigen huis in Portugal........... maar nu moet het wel eerst even schoongemaakt worden.

We hebben de complete inboedel overgenomen van Paul en Sean. Veel dingen zijn oud en deels ook aan vervanging toe, maar het is smaakvol en compleet ingericht en letterlijk 'ready to move in to'  zoals ook in de webadvertentie te lezen was. 

We hebben eerst de keuken maar onder handen genomen. De aanrechtkastjes, de glazen, de potten en pannen, het bestek. Je kunt je er vast iets bij voorstellen. De vloer vegen en dweilen. Het gasfornuis en de koelkast.

keuken

woonkamer met deuren naar slaapkamertjes

Bij thuiskomst na het avondeten, opnieuw een kort contact met onze buren.  Zij leken het fijn te vinden dat het huis weer 'bewoond' zou worden, al is alleen maar voor vakanties. En opnieuw, als we vragen hebben, kom gerust langs. Maar ik heb mijn woordenboek vergeten!!!!!

Ik kan zowiezo nog maar een beperkt gesprek voeren. Mijn woordenschat is nog beperkt en mijn werkwoordsvormen beperken zich tot de tegenwoordige tijd.

Ik kan alleen in het heden iets zeggen, niets over gisteren en niets over morgen en verder.

In mijn lessen hebben we net de imperfeita (verleden tijd) aangestipt.

Oja de gebiedende wijs is ook al langs geweest. Maar of dat nou de beste manier van communiceren is bij zo'n nieuwe kennismaking?

Vanavond weer bubbles!! 

We hebben een eigen plek onder de zon. Onder de sterrenhemel ook, en genietend van een lekker glaasje, liggen wij op onze ligbedjes. Jan even uitgelegd hoe hij de 'grote beer' kan vinden maar ik geloof niet dat hij enig vertrouwen heeft in mijn astrologische kennis.

Opnieuw wel een vestje aan. 't is fris!

Het 2e glaasje toch maar binnen genuttigd. Boekje erbij, kaarsje aan. Ook gezellig!

4 juli 2012

Gelukkig mochten we al voor de feitelijke overdracht in het huis.

Boodschapjes uitgepakt en ingeruimd en eerst maar even een lekker kopje thee, een sigaartje voor Jan en effe relaxen.

 's avonds zijn we gaan eten in Castanheira de Pera. In een hotel/restaurant vlak bij het grote openlucht zwembad van Castanheira. Ondanks dat het toeristen seizoen toch in volle gang zou moeten zijn, waren wij de enige gasten! Lekker gegeten. Vooraf wat brood, boter en olijfjes, 3 flinke stukken gegrild varkensvlees, met sla en huisgemaakte chips. Klein flesje wijn erbij en uiteraard wordt de maaltijd afgesloten met voor allebei een heerlijke huisgemaakte 'sobremesa'.

Jan muite gosta  'pudim'

Bij het afrekenen dachten wij dat er iets mis was. Op de rekening stond slechts één hoofdgerecht.
Engels spreken ze niet, dus dat moest in het Portugees opgelost worden. Een uitdaging? viel wel mee.
Het klopte toch, we hadden onze buikjes rond gegeten van één gedeeld hoofdgerecht.
De totale schade: 17 euro en een beetje.
En dat is inclusief de wijn en koffie!



Terug bij het huisje nog even genieten van de rust, de stilte en de schitterende sterrenhemel.
Wel een vestje aan, want op 600m hoogte koelt het 's avonds flink af!
Tijd voor bubbles!
Nog niet voor de aankoop van het huis, want dat vindt de volgende dag plaats, maar omdat wij elkaar vandaag, 4 juli 2012,  precies 4 jaar kennen.

Carlos

Carlos

Carlos verdient een eigen stukje in deze blog.
Weliswaar omvat de functie van een makelaar in Portugal, ook officieel, een verregaande verplichting naar de koper, maar wat Carlos hier allemaal gedaan heeft is ongelooflijk.
Wij zijn nl. niet zijn klant!!
Carlos was dan wel niet de 'verkopende makelaar', wij hebben rechtstreeks zaken gedaan met Paul en Sean, hij is wel degene die voor hen de afhandeling regelt.

Zijn taakopvatting hierin is heel ruim.

Alles bij elkaar is hij in eerste instantie zeker 4 uur met onze besognes bezig geweest met het regelen van onze fiscale nummers en een bankrekening bij een bank die ook door het gemeentelijke waterbedrijf goedgekeurd is (moet nl. een vestiging hebben in de betreffende gemeente) voordat hij aan zijn eigenlijke werk kon beginnen, nl. het opstellen van een voorlopig koopcontract.

Natuurlijk had hij daar baat bij, maar echt, deze service hadden wij niet verwacht. Zeker niet op een vrijdagmiddag.

Ook  is hij een groot deel van de woensdagmiddag, voorafgaand aan de officiële overdracht, met ons op pad geweest om bij de bank en het belastingkantoor alle randvoorwaarden op groen te zetten. En op donderdag is hij, zelfs na het passeren van de koopakte, nog met ons op pad geweest om de wateraansluiting geregeld te krijgen.

dat biertje heeft hij nog tegoed

We hebben gevraagd naar wat we hem schuldig zijn? Het antwoord: Een biertje vanmiddag! als er tijd voor is, maar het hoort allemaal bij de service!

En die gaat nog verder.
We hebben een sleutel achtergelaten op het kantoor van Carlos en Fernando. Als zij in de buurt komen van Vermelho rijden ze even langs, ter controle en ze checken periodiek of er post is.

Ook dat hoort bij de service!
O ja, een beetje klant zijn we inmiddels natuurlijk wel, we hebben een verzekering bij hem afgesloten.


Carlos: tu es fantastico. Muito obrigado por tudo.   http://www.esferareal.com/en

Augustus? dat duurt te lang

In augustus hebben we pas vakantie. Dat duurt te lang. Er moet nog e.e.a. geregeld worden en we willen in augustus toch wel echt genieten van onze vakantie in ons eigen huis.

En wederom was Carlos, van onschatbare waarde.
Een eerste bedrag van 50,-- overgemaakt en ja, hij kon nagaan of het op de juiste plek was aangekomen.
Toch blijft het eng om vele duizenden euro's naar Portugal over te maken. We lezen alleen maar in de krant dat de banken daar op het punt staan om te vallen toch?
Maar zonder geld, geen huis!

Besloten om toch maar in juli een extra trip te plannen om alle zaken definitief te regelen. Opnieuw op woensdag heen en zaterdag terug. Met Ryanair vanaf Weeze naar Porto een optimale reis.
We zijn al voor 09.00 s'ochtends in Porto en hebben zo de hele woensdag. Op zaterdag gaat de vlucht om 18.00 uur weer terug. Ideaal dus. We waren ruim op tijd voor de lunch in Pedrógão Grande

Op woensdag 4 juli om 14.00 uur hadden we afgesproken op kantoor bij Carlos. Ruim 2300km en we waren stipt op tijd! Hij niet..... Tja, portugal hé!!
Carlos is weer de hele middag met ons op pad geweest. Eerst naar de Bank, gelukkig is alles goed gegaan!!!
Vervolgens opnieuw naar het belastingkantoor om de overdrachtsbelasting te betalen. 1% op het huis en 5% op de ruïnes. En een keer 0,8% over de totale koopsom. Contant te voldoen bij het loket!

De sleutel van het huis? Tja die had Carlos niet meer en daar hadden we toch wel op gehoopt.
Paul en Sean zijn pas laat die middag beschikbaar, omdat ook Paul die dag vanuit Nederland moest komen. Hij had de middagvlucht uit Eindhoven. (Er mogen dan vele wegen naar Rome leiden, er gaan gelukkig ook vele vluchten richting Vermelho. We kunnen vertrekken vanuit Amsterdam, Eindhoven, Brussel, Weeze en Dusseldorf, en vliegen op Lissabon of Porto. Bijna allemaal dagelijkse vluchten.)

Maar goed, geen sleutel dus, daarom was er nog genoeg tijd om de opstal- en inboedelverzekering te regelen. Carlos weer, natuurlijk!
En tijd voor een boodschapje, glaasje bubbels, ontbijtje e.d.

Om 18.00 zaten we op het bankje bij het huis te wachten op Paul en Sean, die de sleutel kwamen brengen.
Welkom thuis!

Donderdag om 10.00 hebben we een afspraak bij de notaris.
Carlos en zijn collega Fernando gaan mee. De een moet vertalen voor ons en de ander voor Paul en Sean. (dat is verplicht bij buitenlandse kopers en verkopers)
Wij waren wederom keurig netjes om 09.30 op het kantoor. Carlos was er ook, maar Fernando was nog even naar het belastingkantoor (volgens mij komen ze daar dagelijks)  en dat kon nog wel even duren, dat weten ook wij inmiddels uit ervaring.
Om 10.10 konden we eindelijk op weg naar de notaris in Sertá. Waren we dus ruim een half uur te laat.  Onvoorstelbaar voor ons. Dat je te laat komt bij de notaris.

De tekst werd door de notaris voorgelezen in het Portugees, dat kon ik zelfs gedeeltelijk volgen. Het checken van de identiteitsbewijzen en nationaliteiten. De kadastrale gegevens van het huis etc. Het werd ook nog vertaald door Carlos in het Engels (Paul en Sean gingen akkoord dat niet ook Fernando dezelfde vertaling nogmaals hoeft te doen, al moest hij daarvoor eigenlijk wel speciaal mee naar de notaris)

Het officiële stuk was helemaal niet leuk. Iedereen moest tekenen.
Paul en Sean als verkopers
Jan als koper
Zelfs Carlos en Fernando als vertalers
en tot slot, de notaris
En ik?  Ik mocht niet!  Ik sta alleen maar vermeld in de akte, als de echtgenote van...................
Ik mocht na afloop alleen de rekening van de notaris betalen en de kosten voor het kadaster.

bij de notaris

Geen tijd voor koffie!
Snel weer in de auto, Fernando afzetten op kantoor en met Carlos door naar het gemeentehuis in Castanheira de Pera.
Alles regelen voor de wateraansluiting. Dan naar de naastgelegen bank voor de machtiging, weer terug naar het gemeentehuis, daar de machtiging afgeven en nog even 30,-- contant voor de aansluiting.
Bureaucratie ja, maar wat een service overal!
De electriciteit overzetten kon wel via internet en dat had Carlos gelukkig al allemaal in orde gemaakt.

En nu is het huis definitief van ons.
Het genieten kan beginnen.

Vermelho

Vermelho is een klein dorpje, in de gemeente Castanheira de Pera en ligt op zo'n 600 meter hoogte. 
Het ligt precies tussen Porto en Lissabon en zo'n 80km uit de kust, in de regio Leiria.
De stad Coïmbra ligt op zo'n 50km afstand.

In Vermelho komt de bakker nog dagelijks langs. De visboer, groenteman en ook een diepvrieswagen komen een keer per week. Ze stoppen precies voor onze deur.

onze buren

 de andere kant van de straat

Naar Castanheira de Pera is 6km en naar Pedrógão Grande 10km, hier zijn winkeltjes, restaurantjes e.d.
Het is een mooi, bosrijke gebied, gelegen aan de voet van de 'Serra Lousa'.
Belangrijk in de streek is de rivier, de Zêzere  die ontstaat vlak bij  het hoogste punt van Portugal in de 'Serra da Estrella'. De Zêzere  is de op twee na langste Portugese rivier en mondt uit in de Taag. Vanwege het verval kunnen de centrales van Bouçã, Cabril en Castelo de Bode elektriciteit opwekken.

stuwmeer van Cabril (Pedrógão Grande)

De Zêzere heeft naast het stuwmeer, waar veel watersport bedreven wordt, ook vele strandjes waar gezwommen kan worden.

De promissory

Tja, dat huisje moet het worden.
Je bent akkoord over de prijs en de volgende dag gaat het vliegtuig weer terug naar huis.
Het is vrijdag middag 12 uur als we ons samen met de verkopers (Paul en Sean)  melden bij de makelaar.

Er moet nog heel wat werk verzet worden.
Er moet een fiscaal nummer worden aangevraagd.
Er moet een bankrekening geopend worden
Pas dan kan het voorlopig koopcontract worden opgemaakt.

Detail: het is lunchpauze tot 14.00 uur en de bank sluit om 15.00 uur.

makelaar Carlos

 http://www.esferareal.com

Paul en Sean, Jan en Marlou

Nou, dan gaan wij ook maar even lunchen. Paul en Sean, nemen ons mee naar het plaatsje Sertá, niet echt naast de deur en wij vragen ons af of dat nou verstandig is, gezien de tijdsdruk? Om 14.00 uur moeten wij ons weer melden op kantoor bij Carlos.

Het lukt allemaal wonderwel en om 14.15 zijn we bij het belastingkantoor, waar Carlos het voor elkaar krijgt om op tijd alles geregeld te krijgen en klokslag 15.00 uur stappen we binnen bij de bank.
Ze werken alle klanten die binnen zijn nog af, maar de deuren sluiten stipt om 15.00 uur. Ze zullen niet blij zijn met zo'n klant die op het laatste moment even binnenvalt met een complexe klus. Maar daar is echt niets van te merken.We krijgen een mooi bankboekje mee.

Tegen 17.00 uur kunnen we Paul en Sean bellen. We hebben een fiscaal nummer, en een bankrekening.
De promessory kan worden opgemaakt en getekend.

We hebben een huis gekocht!!!

droomhuis gezocht en gevonden

In de zomervakantie van 2010 hadden we al een paar huisjes bekeken. Geen makelaars etalage gingen we voorbij zonder even alle opties te bekijken, semi-serieus spelend met de gedachte om ooit......................

Al jaren ben ik verlsaafd aan TV programma's als 'het roer om' en 'droomhuis gezocht'
Een ding is me daarbij altijd opgevallen. Hoe kan je nou zo'n stap maken en geen woord kunnen wisselen in de taal van het land van jou keuze.
In het najaar van 2011 ben ik daarom maar vast begonnen met een cursus Portugees bij de volksuniversiteit.  Dat bleek pittiger dan gedacht.  Mijn medecursisten hadden allemaal al ervaring, het tempo ligt hoog.


Onze dromen nemen steeds vastere vormen aan .
Welke streek vinden we leuk?
Willen we veel grond of juist niet?
Wel ruimte voor een zwembad!
Wat is eigenlijk ons budget?

Intussen staat hier in Zevenaar niet alleen Jan z'n 'oude' appartement maar ook ons huidige huis te koop. Als er één van verkocht is, dan gaan we het echt doen.

Hoe groot moet het huis zijn, 1 of meer slaapkamers? Oud of nieuw
In de vrije natuur of in een dorpje?
Nee.....geen klushuis!!!!

En zo eindigt de winter en gaat over in de Lente.
Hoe ongelooflijk hard dat het veel te jong overlijden van een dierbare ervoor zorgt dat je je realiseert, dat je in het NU moet leven.
Natuurlijk is het verstandiger om eerst een van onze huizen hier te verkopen, maar dat lukt nu even niet. Misschien duurt het nog wel jaren voordat die crisis weer is opgelost.
We leven nu, we hebben de middelen, we gaan het doen!

Onze lijst met favorieten omvat zo'n 15 huizen. Soms komt er een bij, soms valt er een af.
Het actie plan: We hebben 1 topfavoriet. Die zijn we in de meivakantie gaan bekijken. Als vergelijking nog 2 huizen van de lijst. 1. die er qua prijs het dichtstbij ligt en 2. die er qua omschrijving het dichtstbij ligt.
Is het niets, dan volgt de volgende vakantie eenzelfde exercitie. En zo door totdat we iets naar onze zin hebben gevonden.
In de praktijk hebben we ter plekke met de makelaars nog 2 huizen gezien, maar het moge duidelijk zijn. Onze favoriet was het huisje in Vermelho. En in tegenstelling tot de andere bezichtigingen was het 100% in overeenstemming met het beeld dat we voor ogen hadden. Mooi hé?

 straatkant

tuinkant

Een bescheiden huisje, oud, maar compleet gerenoveerd.
Geen grond (dus geen onderhoud), wel fraai uitzicht vanaf het zonneterras en een sfeervolle binnentuin onder een druivendak en daarnaast een klein stukje tuin met ruïnes, waar ooit een zwembad gemaakt kan worden.

 ruïnes + uitzicht