woensdag 1 november 2017

Bosbranden, een natuurramp!

dit schuurtje staat 100 meter van ons huis.

Op 17 juni 2017 werd het zwartste scenario werkelijkheid. Midden Portugal stond in brand.



Onze regio werd zwaar getroffen, met 64 doden tot gevolg. Mensen die in en om hun huis zijn omgekomen. Maar vooral de 47 doden op N236, mensen die op de vlucht voor het vuur in hun auto's hun dood vonden, spreken tot de verbeelding.


Op 6 juli kom ik aan in Vermelho.

Komend uit Spanje, nader ik rond 10 uur s'ochtends over de IC8, het zo inmiddels berucht geworden Pedrogão Grande. Onderweg wel wat geblakerd bos gezien, maar niet echt buiten wat 'normaal' is hier in de zomer.
De eerste afslag naar Pedrogão, richting stuwmeer niks bijzonders te zien; afslag 2 richting het stadje zelf, ook niks bijzonders. Dan de 3e, onze afslag, het viel me eigenlijk nog steeds wel mee, gezien al de beelden op het journaal. Maar dat duurde niet meer lang.
De brand begon ten westen van Pedrogão Grande. Ik denk zo'n 3 km oostelijk van Vermelho. En hoe dichter ik bij huis kwam, hoe minder groen.
Ik moest letterlijk een traantje laten toen ik het dorpje inreed. Een wit dorpje in een zwart geblakerd landschap.


Zoals ik al dacht hebben de moestuinen de brand op de grond grotendeels tegengehouden en als buffer, brandgang gefungeerd.
Wat ik inmiddels weet is dat het vuur, dankzij de extreem harde wind, honderden meters door de lucht heeft overbrugd, en zo van de ene kant van het dorp naar de andere kant oversloeg. Over de hoofden van de mensen, die met tuinslangen de boel nat hielden, en de kleine brandjes, door neerkomende brandende objecten, in het dorp hebben kunnen blussen. Vermelho werd in tegenstelling tot de omringende dorpen, niet gevacueerd. Ook de brandweer kon hen niet meer bereiken. Het is een wonder dat alles er nog staat. Dat er hier geen slachtoffers zijn.
De volgende dag ben ik 12,5km naar het zuidwesten, via de N236 naar de supermarkt gereden. Op de weg ernaartoe getuigen stukjes vers, pikzwart asfalt waar de verbrande auto's met hun inzittenden hebben gestaan. 47 mensen dood!
Alles ten westen van hier is zwart geblakerd.





















De eerstvolgende 22 kilometer bestaat uit verbrand bos! Triest heel triest!
 

De hete zomer was hiermee nog lang niet ten einde.  

Nog tot 25 oktober hebben allervernietigende dodelijke branden Portugal getroffen. Klimaatverandering, extreme hitte, droogte en harde wind, maar zeker ook de monocultuur met zeer brandbare Eucalyptus bomen zijn  debet aan deze ramp

 
Bij ons krabbelt het bos langzaam weer op. Deze foto's zijn van 1 maand na de brand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten